- ذی خشب (خَ شَ)
جایگاهی بمدینه. آنگاه که وفد بصره برای عزل عثمان بمدینه آمدند در آنجا مقام کردند. (حبیب السیر جزو4، ج 1 ص 173 س 1)
معنی ذی خشب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
جایگاهی به مدینه که بزمان عثمان وفد بصره بدانجا فروآمدند. حبیب السیر جزو 4 از ج 1 ص 172 سطر آخر
(خُ شُ)
لغت نامه دهخدا
وادیی است بیک شبه راه مدینه و نام او در حدیث و مغازی بسیار آمده است:
و ذاخشب من آخر اللیل قلبت
و تبغی به لیلی علی غیر موعد.
(کثیر شاعر) و ثنیه البول میان آن و مدینه است. بعضی گفته اند موضعی است نزدیک ایله. رجوع به کلمه ’بلاکت’ در معجم البلدان جزو یکم امتاع الاسماع ص 356 و 451 و عیون الاخبار ج 1ص 264 و عقد الفرید ج 4 ص 67 و ج 5 ص 390 و 391 و حبیب السیر ج 1 ص 172 و رجوع به خشب شود
و ذاخشب من آخر اللیل قلبت
و تبغی به لیلی علی غیر موعد.
(کثیر شاعر) و ثنیه البول میان آن و مدینه است. بعضی گفته اند موضعی است نزدیک ایله. رجوع به کلمه ’بلاکت’ در معجم البلدان جزو یکم امتاع الاسماع ص 356 و 451 و عیون الاخبار ج 1ص 264 و عقد الفرید ج 4 ص 67 و ج 5 ص 390 و 391 و حبیب السیر ج 1 ص 172 و رجوع به خشب شود